พระราชบัญญัติ

ชดเชยคาภาษอากรสินคาสงออกที่ผลิตในราชอาณาจักร

พ.ศ. ๒๕๒๔

ภูมิพลอดุลยเดช ป.ร.

ใหไวณ วันที่๙ สิงหาคม พ.ศ. ๒๕๒๔

เปนปที่๓๖ ในรัชกาลปจจบุัน

พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช มีพระบรมราชโองการ

มาตรา ๑ พระราชบัญญัตินี้เรียกวา “พระราชบัญญัติชดเชยคาภาษีอากรสินคา

สงออกที่ผลิตในราชอาณาจักร พ.ศ. ๒๕๒๔” 

มาตรา ๒

๑

พระราชบัญญัตินี้ใหใชบังคับตั้งแตวันถัดจากวันประกาศในราชกิจจา

นุเบกษาเปนตนไป

มาตรา ๓ บรรดาบทกฎหมาย กฎ ประกาศ ระเบียบหรือขอบังคับอื่นในสวนที่มี

บัญญัติไวแลวในพระราชบัญญัตินี้หรือที่ขัดหรือแยงกับบทแหงพระราชบัญญัตินี้ใหใช

พระราชบัญญัตินี้แทน

มาตรา ๔ ในพระราชบัญญัตินี้

“สินคา” หมายความวาสินคาที่ผลิตในราชอาณาจักร

“ผลิต” หมายความวา ประกอบ แปรรูป แปรสภาพ หรือทําการอยางใดอยาง

หนึ่งใหมีขึ้นซึ่งสินคาไมวาดวยวิธีใดๆ

“การสงสินคาออก” หมายความวา

(๑) การสงของออกตามกฎหมายวาดวยศุลกากร

(๒) การขายสินคาใหแกสวนราชการหรือรัฐวิสาหกิจ ตามโครงการเงินกูหรือ

เงินชวยเหลือจากตางประเทศ ตามที่คณะกรรมการกําหนดตามมาตรา ๑๑ (๗)

๑

ราชกิจจานุเบกษาเลม ๙๘/ตอนที่๑๓๓/ฉบับพิเศษ หนา ๑/๑๔ สิงหาคม ๒๕๒๔- ๒ - สํานักงานคณะกรรมการกฤษฎีกา

(๓) การขายสินคาที่จําแนกประเภทไวในภาคที่วาดวยของที่ไดรับยกเวนอากร

ตามกฎหมายวาดวยพิกัดอัตราศุลกากรใหแกองคการระหวางประเทศหรือหนวยงานใดที่มีสิทธินํา

สินคานั้นเขามาในราชอาณาจักรไดตามที่คณะกรรมการกําหนดตามมาตรา ๑๑ (๘)

“เงินชดเชย” หมายความวา เงินที่จะจายชดเชยคาภาษีอากรซึ่งมีอยูในตนทุน

การผลิตสินคาสงออก ใหแกผูมีสิทธิไดรับเงินชดเชยในรูปของบัตรภาษี

“ผูมีสิทธิไดรับเงินชดเชย” หมายความวา ผูทําการสงสินคาออกตาม

พระราชบัญญัตินี้

“คณะกรรมการ” หมายความวา คณะกรรมการพิจารณาชดเชยคาภาษีอากร

สินคาสงออกที่ผลิตในราชอาณาจักร

“พนักงานเจาหนาที่” หมายความวา ผูซึ่งรัฐมนตรีแตงตั้งใหปฏิบัติการตาม

พระราชบัญญัตินี้

“อธิบดี” หมายความวา อธิบดีกรมศุลกากร

“รัฐมนตรี” หมายความวารัฐมนตรีผูรักษาการตามพระราชบัญญัตินี้

มาตรา ๕ ใหมีคณะกรรมการพิจารณาชดเชยคาภาษีอากรสินคาสงออกที่ผลิตใน

ราชอาณาจักรคณะหนึ่ง ประกอบดวยปลัดกระทรวงการคลังเปนประธานกรรมการ อธิบดี

กรมศุลกากร ผูอํานวยการสํานักงานเศรษฐกิจการคลัง ผูแทนกระทรวงเกษตรและสหกรณผูแทน

กระทรวงพาณิชยผูแทนกระทรวงอุตสาหกรรม และผูทรงคุณวุฒิอีกไมเกินหาคนซึ่งคณะรัฐมนตรี

แตงตั้งเปนกรรมการ

กรรมการผูทรงคุณวุฒิจะตองไมเปนขาราชการการเมือง ผูดํารงตําแหนงในทาง

การเมือง กรรมการหรือผูดํารงตําแหนงที่รับผิดชอบในการบริหารพรรคการเมือง หรือเปนผูมี

สวนไดเสียโดยตรงในกิจการที่อาจไดรับเงินชดเชย

คณะกรรมการจะแตงตั้งบุคคลใดเปนเลขานุการคณะกรรมการก็ได

มาตรา ๖ ใหกรรมการซึ่งคณะรัฐมนตรีแตงตั้งอยูในตําแหนงคราวละสองป

กรรมการซึ่งพนจากตําแหนงอาจไดรับแตงตั้งใหมได

ใหกรรมการที่พนจากตําแหนงตามวาระปฏิบัติหนาที่ไปพลางกอนจนกวาจะมการ ี

แตงตั้งใหม

มาตรา ๗ นอกจากพนจากตําแหนงตามวาระตามมาตรา ๖ กรรมการซึ่ง

คณะรัฐมนตรีแตงตั้งพนจากตําแหนงเมื่อ

(๑) ตาย

(๒) ลาออก

(๓) คณะรัฐมนตรีใหออก

(๔) เปนบุคคลลมละลาย

(๕) เปนคนไรความสามารถหรือคนเสมือนไรความสามารถ- ๓ - สํานักงานคณะกรรมการกฤษฎีกา

(๖) ไดรับโทษจําคุกโดยคําพิพากษาถึงที่สุดใหจําคุก เวนแตเปนโทษสําหรับ

ความผิดที่ไดกระทําโดยประมาทหรือความผิดลหุโทษ

(๗) มีลักษณะตองหามตามมาตรา ๕ วรรคสอง

ในกรณีที่มีการแตงตั้งกรรมการในระหวางที่กรรมการซึ่งแตงตั้งไวแลวยังมีวาระ

อยูในตําแหนงไมวาจะเปนการแตงตั้งเพิ่มขึ้นหรือแตงตั้งซอม ใหผูไดรับแตงตั้งนั้นอยในต ู าแหน ํ ง

เทากับวาระที่เหลืออยูของกรรมการซึ่งไดแตงตั้งไวแลวนั้น

มาตรา ๘ การประชุมคณะกรรมการตองมีกรรมการมาประชุมไมนอยกวากึ่ง

หนึ่งของจํานวนกรรมการทั้งหมด จึงจะเปนองคประชุม

การวินิจฉัยชี้ขาดของที่ประชุมใหถือเสียงขางมาก กรรมการคนหนึ่งมีเสียงหนึ่งใน

การลงคะแนน ถาคะแนนเสียงเทากันใหประธานในที่ประชุมออกเสียงเพิ่มขึ้นอีกเสียงหนึ่งเปน

เสียงชี้ขาด

มาตรา ๙ การประชุมคณะกรรมการ ถาประธานกรรมการไมอยูในที่ประชุม

หรือไมสามารถปฏิบัติหนาที่ไดใหกรรมการที่มาประชุมเลือกกรรมการคนหนึ่งเปนประธานในที่

ประชุม

มาตรา ๑๐ ใหคณะกรรมการมีอํานาจแตงตั้งคณะอนุกรรมการเพื่อปฏิบัติการ

อยางใดอยางหนึ่งตามที่คณะกรรมการมอบหมาย

ใหนํามาตรา ๘ และมาตรา ๙ มาใชบังคับแกการประชุมของคณะอนุกรรมการ

มาตรา ๑๑ คณะกรรมการมีอํานาจหนาที่ดังตอไปนี้

(๑) กําหนดอัตราเงินชดเชยสําหรับชนิดและหรือประเภทสินคาที่จะไดรับเงิน

ชดเชย

(๒) กําหนดชนิดและหรือประเภทสินคาที่ไมไดรับเงินชดเชยตามมาตรา

๑๒ (๓)

(๓) ยกเลิกหรือเปลี่ยนแปลงอัตราเงินชดเชย

(๔) กําหนดหลักเกณฑวิธีการเงื่อนไขและกําหนดเวลา การจายเงินชดเชย

(๕) กําหนดภาษีอากรที่ผูมีสิทธิไดรับเงินชดเชยจะนําบัตรภาษีไปชําระไดตาม

มาตรา ๑๘ (๔)

(๖) กําหนดภาษีอากรที่ยกเวนไมจายเงินชดเชยตามมาตรา ๑๓ (๕)

(๗) กําหนดหลักเกณฑการขายสินคาใหแกสวนราชการหรือรัฐวิสาหกิจตาม

โครงการเงินกูหรือเงินชวยเหลือจากตางประเทศ ที่ใหถือวาเปนการสงสินคาออกตาม

พระราชบัญญัตินี้แตทั้งนี้คาของสินคาดังกลาวทั้งหมดหรือบางสวนจะตองชําระจากเงินกูหรือเงิน

ชวยเหลือจากตางประเทศ- ๔ 

(๘) กําหนดประเภทสินคาที่จําแนกประเภทไวในภาคที่วาดวยของที่ไดรับ

ยกเวนอากรตามกฎหมายวาดวยพิกัดอัตราศุลกากรที่ขายใหแกองคการระหวางประเทศหรือ

หนวยงานใดที่มีสิทธินําสินคานั้นเขามาในราชอาณาจักรไดที่ใหถือวาเปนการสงสินคาออกตาม

พระราชบัญญัตินี้

(๙) อํานาจหนาที่อื่นตามที่กําหนดไวในพระราชบัญญัตินี้

การใชอํานาจตาม (๑) (๒) (๓) (๔) (๕) และ (๖) จะกระทําไดตอเมื่อไดรับ

อนุมัติจากรัฐมนตรีกอน และตองประกาศในราชกิจจานุเบกษา

ภายใตบังคับมาตรา ๑๖ วรรคสอง การประกาศกําหนดอัตราเงินชดเชยตาม (๑) 

ใหใชบังคับตามวันที่กําหนดไวในประกาศแตจะใชบังคับกอนวันที่ประกาศในราชกิจจานุเบกษา

ไมได

มาตรา ๑๒ เมื่อคณะกรรมการไดกําหนดอัตราเงินชดเชยตามมาตรา ๑๑ (๑) 

แลว การสงสินคาออกใหไดรับเงินชดเชยตามพระราชบัญญัตินี้เวนแตสินคาดังตอไปนี้หามมิให

ไดรับเงินชดเชย

(๑) แรตามกฎหมายวาดวยแร

(๒) สินคาที่ตองเสียภาษีอากรหรือคาธรรมเนียมเมื่อสงออก

(๓) สินคาที่คณะกรรมการกําหนดไมใหไดรับเงินชดเชย

มาตรา ๑๓ คาภาษีอากรที่จะกําหนดเงินชดเชยใหไดแกภาษีอากรบรรดาที่มีอยู

ในมูลคาของวัสดุอุปกรณอะไหล เครื่องจักร เชื้อเพลิง และพลังงานอยางอื่นที่ใชในการผลิต

สินคานั้นแตไมรวมถึง

(๑) ภาษีเงินได

(๒) คาภาคหลวง หรือคาภาระอยางอื่นที่เรียกเก็บจากทรัพยากรธรรมชาติ

(๓) ภาษีอากรที่อาจขอคืนไดตามกฎหมายอยูแลวเวนแตกรณีที่ไมใชสิทธิขอ

คืนตามกฎหมาย และคณะกรรมการเห็นสมควรใหไดรับเงินชดเชย

(๔) ภาษีอากรที่ราชการสวนทองถิ่นจัดเก็บเปนรายไดของราชการสวนทองถิ่น

(๕) ภาษีอากรตามที่คณะกรรมการกําหนด

มาตรา ๑๔ การกําหนดอัตราเงินชดเชยใหกําหนดเปนอัตราทั่วไป เวนแตใน

กรณีที่มีเหตุพิเศษจะกําหนดอัตราเงินชดเชยใหแตกตางไปจากอัตราทั่วไปก็ไดตามควรแกกรณี

การกําหนดอัตราเงินชดเชยตามวรรคหนึ่งจะกําหนดตามสภาพตามราคาสงออก

ตามประเภทพิกัดอัตราศุลกากร หรือตามชนิดหรือประเภทของของที่สงออก หรือโดยวิธีอื่นก็ได

ในกรณีที่กําหนดตามราคาสงออก ใหถือราคาสําหรับของขาออกตามกฎหมายวา

ดวยศุลกากรเปนราคาสงออก เวนแตกรณีที่มีการกําหนดราคาเฉลี่ยตามหลักเกณฑที่รัฐมนตรี

กําหนดใหถือราคาเฉลี่ยดังกลาวเปนราคาสงออก และราคาเฉลี่ยที่กําหนดจะใชบังคับเกินหนึ่งป

มิได- ๕ - สํานักงานคณะกรรมการกฤษฎีกา

มาตรา ๑๕ ใหกรมศุลกากร กรมสรรพากร และกรมสรรพสามิตกันเงินภาษี

อากรที่สวนราชการนั้นไดจัดเก็บหรือรับไวเพื่อจายเปนเงินชดเชยโดยไมตองนําสงเขาเปนรายได

แผนดินตามกฎหมายวาดวยวิธีการงบประมาณและกฎหมายวาดวยเงินคงคลัง ทั้งนี้ตาม

หลักเกณฑที่รัฐมนตรีกําหนด

การกันเงินภาษีอากรตามวรรคหนึ่งจะตองไมเกินรอยละหนึ่งของภาษีอากรที่ได

จัดเก็บหรือรับไวเวนแตในกรณีมีเหตุอันควรรัฐมนตรีจะสั่งใหกันเพิ่มเกินรอยละหนึ่งก็ไดแต

จะตองไมเกินรอยละสอง

มาตรา ๑๖ ผูใดประสงคจะใหมีการกําหนดอัตราเงินชดเชยสําหรับสินคาที่

คณะกรรมการยังมิไดกําหนดอัตราเงินชดเชยใหยื่นคําขอตอคณะกรรมการเพื่อกําหนดอัตราเงิน

ชดเชยสําหรับสินคานั้นไดตามระเบียบที่คณะกรรมการกําหนด

ในกรณีที่มีการยื่นคําขอตามวรรคหนึ่ง คณะกรรมการจะประกาศกําหนดอัตรา

เงินชดเชยใหมีผลบังคับยอนหลังก็ไดแตจะยอนหลังไปชดเชยสําหรับการสงสินคาออกที่กระทํา

ไปกอนวันที่มีการยื่นคําขอเกินหกเดือนไมได

มาตรา ๑๗ การขอรับเงินชดเชยใหผูมีสิทธิไดรับเงินชดเชยซึ่งประสงคจะขอรับ

เงินชดเชยยื่นคําขอรับเงินชดเชยตามแบบและวิธีการที่กรมศุลกากรกําหนด และตองยื่นคําขอ

ภายในหนึ่งปนับแตวันสงสินคาออก เวนแตในกรณีที่มีการกําหนดอัตราเงินชดเชยยอนหลังตาม

มาตรา ๑๖ วรรคสอง ผูที่มีสิทธิไดรับเงินชดเชยสําหรับการสงสินคาออกที่ไดกระทําไปกอนวัน

ประกาศกําหนดอัตราเงินชดเชยในราชกิจจานุเบกษา ตองยื่นคําขอภายในหนึ่งปนับแตวันประกาศ

ดังกลาว

มาตรา ๑๘ การจายเงินชดเชยใหเปนไปตามหลักเกณฑวิธีการ เงื่อนไข และ

กําหนดเวลาที่คณะกรรมการกําหนดตามมาตรา ๑๑ (๔) โดยใหกรมศุลกากรจายเปนบัตรภาษี

เพื่อใหผูมีสิทธิไดรับเงินชดเชยนําไปชําระภาษีอากรดังตอไปนี้

(๑) ภาษีอากรที่กรมศุลกากร กรมสรรพากร หรือกรมสรรพสามิตจัดเก็บ ซึ่งผูมี

สิทธิไดรับเงินชดเชยมีหนาที่ตองเสีย

(๒) ภาษีหัก ณ ที่จาย ซึ่งผูมีสิทธิไดรับเงินชดเชยมีหนาที่ตองนําสงตาม

ประมวลรัษฎากร

(๓) ภาษีอากรที่กรมศุลกากร กรมสรรพากร หรือกรมสรรพสามิตจัดเก็บแทน

ราชการสวนทองถิ่น ซึ่งผูมีสิทธิไดรับเงินชดเชยมีหนาที่ตองเสีย

(๔) ภาษีอากรอื่นที่คณะกรรมการเห็นสมควรใหนําบัตรภาษีไปชําระได

มาตรา ๑๙ บัตรภาษีมีสองชนิด คือ

(๑) ชนิดบอกราคา

(๒) ชนิดไมบอกราคา- ๖

แบบ ลักษณะ ราคาและรายละเอียดของบัตรภาษีใหเปนไปตามที่กําหนดใน

กฎกระทรวง

มาตรา ๒๐ บัตรภาษีใหมีอายุสามปนับแตวันที่ออก แตถาอธิบดีเห็นสมควรอาจ

พิจารณาตออายุบัตรภาษีใหไดในกรณีดังตอไปนี้

(๑) ผูมีสิทธิไดรับเงินชดเชยไมสามารถนําบัตรภาษีที่ไดรับไปชําระภาษีอากรใด

ไดเพราะเปนผูไดรับยกเวนภาษีอากรตามกฎหมายวาดวยการสงเสริมการลงทุน

(๒) ผูมีสิทธิไดรับเงินชดเชยไมสามารถนําบัตรภาษีที่ไดรับไปใชประโยชนได

ภายในกําหนดอายุของบัตรภาษีนั้น

การตออายุบัตรภาษีตามวรรคหนึ่งใหอธิบดีพิจารณาตออายุใหไดคราวละสามป

และจะพิจารณาตออายุบัตรภาษีใหไดไมเกินสองคราว

การยื่นคําขอใหตออายุบัตรภาษีตองยื่นกอนบัตรภาษีหมดอายุและใหยื่นคําขอ

ตามระเบียบที่กรมศุลกากรกําหนด

มาตรา ๒๑ ในกรณีที่ผูมีสิทธิไดรับเงินชดเชยเห็นวาตนจะไมสามารถนําบัตร

ภาษีที่จะไดรับไปใชประโยชนไดผูมีสิทธิไดรับเงินชดเชยจะขออนุมัติจากอธิบดีเพื่อโอนสิทธิใน

บัตรภาษีไปใหแกบุคคลอื่นก็ไดโดยยื่นคําขอตามหลักเกณฑและวิธีการที่คณะกรรมการกําหนด

แตการขอโอนสิทธิตามมาตรานี้จะตองกระทํากอนการออกบัตรภาษี

มาตรา ๒๒ บัตรภาษีที่ออกใหตองเปนบัตรภาษีระบุชื่อผูถือและจะโอนแกกัน

มิไดเวนแตไดรับอนุมัติจากอธิบดีในกรณีดังตอไปนี้

(๑) การโอนใหทายาทผูรับโอนกิจการของผูมีชื่อในบัตรภาษีซึ่งถึงแกความตาย

(๒) การโอนใหผูซึ่งรับโอนกิจการของผูมีชื่อในบัตรภาษีมาดําเนินการตอไป

(๓) การโอนใหแกบริษัทหรือหางหุนสวนนิติบุคคลใหมอันเกิดจากการควบเขา

กันระหวางนิติบุคคลผูมีชื่อในบัตรภาษีและนิติบุคคลอื่น

(๔) การโอนใหแกบุคคลอื่นที่มีสวนเกี่ยวของกับกิจการของผูมีชื่อในบัตรภาษี

ในกรณีอนุมัติตาม (๔) อธิบดีจะอนุมัติไดตอเมื่อไดรับความเห็นชอบจาก

คณะกรรมการ

มาตรา ๒๓ ผูรับโอนตามมาตรา ๒๒ (๑) ตองนําบัตรภาษีของผูโอนมาขอ

เปลี่ยนบัตรภาษีใหมภายในอายุของบัตรที่กําหนดไวในบัตรภาษีเดิม หรือภายในหนึ่งปนับแตวันที่

ผูมีชื่อในบัตรภาษีถึงแกความตายแลวแตวันใดจะเปนวันหลัง

สําหรับผูรับโอนตามมาตรา ๒๒ (๒) (๓) หรือ (๔) ตองนําบัตรภาษีของผูโอน

มาขอเปลี่ยนบัตรภาษีใหมภายในอายุของบัตรที่กําหนดไวในบัตรภาษีเดิม เวนแตในกรณีที่อธิบดี

เห็นสมควรจะผอนผันใหนําบัตรภาษีมาขอเปลี่ยนบัตรภาษีใหมภายในหกสิบวันนับแตวันที่บัตร

ภาษีหมดอายุก็ได- ๗ - สํานักงานคณะกรรมการกฤษฎีกา

บัตรภาษีที่ออกใหใหมมีอายุการใชเทากับบัตรภาษีเดิมและอาจตออายุไดอีก

ตามที่กําหนดในมาตรา ๒๐

มาตรา ๒๔ ในกรณีที่บัตรภาษีชํารุด สูญหาย หรือถูกทําลายใหผูมีชื่อในบัตร

ภาษียื่นความจํานงขอรับบัตรภาษีใหมแทนตามระเบียบที่กรมศุลกากรกําหนด

บัตรภาษีที่ออกใหใหมตามวรรคหนึ่งมีอายุการใชและอาจตออายุไดอีกเพียง

เทาที่มีอยูในบัตรภาษีเดิม

มาตรา ๒๕ ในการปฏิบัติการตามพระราชบัญญัตินี้ใหกรรมการและพนักงาน

เจาหนาที่มีอํานาจดังตอไปนี้

(๑) มีหนังสือเรียกบุคคลใดมาใหถอยคํา หรือแจงขอเท็จจริงหรือทําคําชี้แจง

เปนหนังสือหรือใหสงบัญชีทะเบียน เอกสารหลักฐานใด เพื่อตรวจสอบหรือเพื่อประกอบการ

พิจารณา

(๒) เขาไปในสถานที่ที่ทําการสถานที่ผลิต หรือสถานที่เก็บสินคาของผูยื่นคํา

ขอใหกําหนดอัตราเงินชดเชย หรือผูยื่นคําขอรับเงินชดเชย ในระหวางพระอาทิตยขึ้นถึง

พระอาทิตยตก หรือในเวลาทําการเพื่อตรวจสอบเอกสาร หลักฐานหรือสิ่งใดอันเกี่ยวกับการยื่นคํา

ขอของผูนั้น ในการนี้ใหมีอํานาจสอบถามขอเท็จจริงหรือเรียกบัญชีทะเบียน เอกสาร หรือ

หลักฐานจากผูนั้น หรือจากบุคคลที่เกี่ยวของ

มาตรา ๒๖ ในการปฏิบัติการตามพระราชบัญญัตินี้ใหกรรมการและพนักงาน

เจาหนาที่เปนเจาพนักงานตามประมวลกฎหมายอาญา

มาตรา ๒๗ ในการปฏิบัติหนาที่พนักงานเจาหนาที่ตองแสดงบัตรประจําตัวตอ

บุคคลซึ่งเกี่ยวของ

บัตรประจําตัวใหเปนไปตามแบบที่กําหนดในกฎกระทรวง

มาตรา ๒๘ ในกรณีที่ผูยื่นคําขอใหกําหนดอัตราเงินชดเชยตามมาตรา ๑๖ หรือ

ผูยื่นคําขอรับเงินชดเชยตามมาตรา ๑๗ ไมใหความรวมมือหรือไมอํานวยความสะดวกตามสมควร

ในการปฏิบัติงานของกรรมการหรือพนักงานเจาหนาที่ คณะกรรมการหรืออธิบดีแลวแตกรณีมี

อํานาจยกคําขอใหกําหนดอัตราเงินชดเชย หรือยกคําขอรับเงินชดเชยของผูนั้นทั้งหมดหรือ

บางสวนได

มาตรา ๒๙ ในกรณีที่มีการสงสินคาคืนและตองคืนเงินคาสินคานั้นใหแก ผ ซูอผื้ มูี

สิทธิไดรับเงินชดเชยซึ่งไดรับเงินชดเชยไปแลวตองคืนเงินชดเชยเปนจํานวนตามสวนของสินคาที่

รับคืนใหกรมศุลกากร ภายในหกสิบวันนับแตวันที่นําสินคาเขา หรือภายในหกสิบวันนับแตวัน

ไดรับสินคาคืนสําหรับกรณีที่ขายสินคาภายในประเทศ- ๘ -

ในกรณีที่ผูมีสิทธิไดรับเงินชดเชยไมชําระคืนเงินชดเชยภายในกําหนดเวลาตาม

วรรคหนึ่ง ผูมีสิทธิไดรับเงินชดเชยตองเสียเงินเพิ่มอีกรอยละสองตอเดือนหรือเศษของเดือนของ

เงินชดเชยที่ตองชําระคืนจนกวาจะชําระคืนเงินชดเชยครบถวน

มาตรา ๓๐ ผูใดไมใหถอยคําหรือไมสงเอกสาร หรือหลักฐานแกกรรมการหรือ

พนักงานเจาหนาที่ซึ่งปฏิบัติการตามมาตรา ๒๕ หรือขัดขวางหรือไมอํานวยความสะดวกแก

กรรมการหรือพนักงานเจาหนาที่ดังกลาว ตองระวางโทษจําคุกไมเกินหนึ่งเดือน หรือปรับไมเกิน

หาพันบาทหรือทั้งจําทั้งปรับ

มาตรา ๓๑ ผูใดแจงความเท็จหรือใหถอยคําเท็จหรือตอบคําถามดวยถอยคําอัน

เปนเท็จหรือนําพยานหลักฐานเท็จ มาแสดงกับคณะกรรมการหรือพนักงานเจาหนาที่เพื่อใหมีการ

ประกาศกําหนดอัตราเงินชดเชย หรือเพื่อใหมีการจายเงินชดเชยใหแกตนเองหรือผูอื่นตาม

ขอความถอยคําหรือพยานหลักฐานอันเปนเท็จนั้น ตองระวางโทษจําคุกไมเกินหาปหรือปรับไม

เกินหาหมื่นบาทหรือไมเกินสี่เทาของเงินชดเชยที่ขอหรือที่จายใหแลวแตจํานวนใดจะสูงกวาหรือ

ทั้งจําทั้งปรับ

มาตรา ๓๒ ในกรณีที่ผูกระทําความผิดซึ่งตองรับโทษ ตามมาตรา ๓๐ หรือ

มาตรา ๓๑ เปนนิติบุคคล ผูดําเนินกิจการหรือผูแทนของนิติบุคคลนั้นตองรับโทษตามที่กฎหมาย

กําหนดสําหรับความผิดนั้นๆ ดวยเวนแตจะพิสูจนไดวาตนมิไดมีสวนในการกระทําความผิดของ

นิติบุคคลนั้น

มาตรา ๓๓ ประกาศและระเบียบของกระทรวงการคลังเกี่ยวกับการใหความ

ชวยเหลือแกผูสงสินคาออกในทางภาษีอากร และการใหความชวยเหลือแกผูขายสินคาใหแกสวน

ราชการหรือรัฐวิสาหกิจตามโครงการเงินกูหรือเงินชวยเหลือจากตางประเทศ และการใหความ

ชวยเหลือในทางภาษีอากรแกผูขายสินคาใหแกองคการระหวางประเทศ รวมทั้งประกาศอัตราเงิน

ชดเชยคาภาษีอากร ที่ใชบังคับอยูกอนวันที่พระราชบัญญัตินี้ใชบังคับ ใหใชบังคับอยูตอไปเสมือน

หนึ่งเปนประกาศหรือระเบียบตามพระราชบัญญัตินี้จนกวาจะมีการเปลี่ยนแปลง ทั้งนี้เทาที่ไมขัด

หรือแยงกับบทบัญญัติแหงพระราชบัญญัตินี้

ใหถือวาคําขอที่เกี่ยวกับการใหความชวยเหลือในทางภาษีอากรที่ไดยื่นไวตาม

ประกาศและระเบียบเดิมดังกลาวตามวรรคหนึ่ง ที่คางพิจารณาอยูในวันที่พระราชบัญญัตินี้ใช

บังคับเปนคําขอที่ยื่นตามพระราชบัญญัตินี้และใหผูที่ไดยื่นคําขอคงไดรับสิทธิและประโยชนตาม

หลักเกณฑและเงื่อนไขที่กําหนดไวในประกาศและระเบียบเดิม

มาตรา ๓๔ ใหรัฐมนตรีวาการกระทรวงการคลังรักษาการตามพระราชบัญญัตินี้

และใหมีอํานาจแตงตั้งพนักงานเจาหนาที่ กับออกกฎกระทรวงเพื่อปฏิบัติการใหเปนไปตาม

พระราชบัญญัตินี้

กฎกระทรวงเมื่อไดประกาศในราชกิจจานุเบกษาแลวใหใชบังคับได- ๙ - สํานักงานคณะกรรมการกฤษฎีกา

ผูรับสนองพระบรมราชโองการ

พลเอก เปรม ติณสูลานนท์

นายกรัฐมนตรี- ๑๐